بهبود سینتیک استریپینگ طلا از فاز آلی باردار (دی بوتیل کربیتول) توسط احیاء کننده جدید

هدف از انجام این پایان نامه بررسی پارامترهای موثر بر بازیابی استحصال طلا از محلول باردار طلا می باشد. لجن آندی مس سرچشمه، حاوی فلزات گرانبها از قبیل طلا، نقره، سلنیوم، پلاتین، پلادیوم و ... می باشد. رشد قیمت این فلزات در بازارهای ایران و جهان، لزوم استخراج این فلزات را مشخص می سازد. در این پژوهش با اتکا به روش¬های هیدرومتالورژیکی به عنوان ابزاری اقتصادی و سازگار با محیط زیست، لجن پس از باریت زدایی و حذف سایر فلزات برای انحلال طلا توسط تیزاب در شرایط بهینه لیچ گردید. بازیابی طلا با استفاده از احیاء کننده¬¬های مختلف از جمله: اسید اگزالیک، فرو اگزالات، سولفات فرو، سولفیت سدیم، پودر آهن و... در فاز آبی و آلی بررسی گردید. فاز آبی مورد استفاده، محلول لیچینگ تیزاب و فاز آلی، دی بوتیل کربیتول باردار پس از استخراج حلالی می باشد. در بین احیاء کننده¬های مورد استفاده در فاز آبی فرو اگزالات نسبت به احیاء کننده های دیگر دارای سرعت بازیابی بالاتری است. تأثیر پارامتر¬های مختلف در فاز آبی نشان داد که افزایش دما و ph تاثیر چشمگیری بر رسوب طلا در هر دو فاز آلی و آبی داشته و بازیابی را حدود دو برابر افزایش داده است. در شرایط بهینه دما: ?80، زمان: min60، غلظت فرو اگزالات: g/l 5/1 و 6=ph. بازیابی طلا 99% بدست آمد. همچنین بازیابی طلا از فاز آلی باردار dbc توسط فرواگزالات در دو محیط کلریدی و سولفاته بررسی شد. نتایج تقریباً در هر دو سیستم مشابه بود. دما و ph تاثیر مثبت بر رسوب طلا داشته به طوریکه به بازیابی 5/2 برابری طلا منجر شد. ولی با گذشت زمان به دلیل اکسایش یون فرو به فریک و انحلال مجدد طلا بازیابی کاهش یافت. بازیابی طلا با اسید اگزالیک نیز پس از بهینه سازی شرایط ترسیب به دو برابر رسید ولی ترکیب آن با مواد آهن دار بر بازیابی تاثیر چندانی نداشت.